Promotie & Marketing Blog

30, 31 mei en 1 juni 2008 ben ik naar de 39 e editie van Pinkpop geweest en ik baal een beetje. Ik had me zo voorgenomen niet bezig te zijn met PromotieMarketing.nl of welk ander bedrijf dan ook. Maar het lukte gewoon niet! Ik kwam samen met een vriend op 1001 nieuwe ideeën en mogelijkheden. Van ontwerpen tot drank koel methodes. Dit weekend heb ik wel wat geleerd ik zou dit toch graag met jou willen delen. De beste ideeën ontstaan wanneer je iets anders dan normaal doet, ben dus niet bang om iets geks te doen. Zoveel mensen zijn bang om “niet normaal te zijn”, het management van een bedrijf heeft hier ook last van. Want pas op, dadelijk val ik op. Anders valt op, anders spreekt aan of niet. Als je iemand een “grijze muis” noemt vindt je hem of haar saai, te gewoon. Maar waarom willen we met zijn alleen grijze muizen zijn. Ook qua promotie en reclame! Laten we Pinkpop eens als voorbeeld nemen. Pinkpop is niet voor iedereen! Pinkpop heeft redelijk wat psychische obstakels om zic

Op de voorpagina van het Brabants Dagblad stond vandaag een interessant artikel: Reclame op Internet laat kind koud. DEN HAAG - Kinderen zijn niet gevoelig voor reclame op internet. Tweederde van de kinderen zegt niet of nauwelijks op reclames te klikken. Ze noemen internetreclame 'stom', al vinden ze het niet erg dat er advertenties op websites staan. Ze weten dat de zogeheten banners nodig zijn om de websites te financiëren. Dat blijkt uit het onderzoek 'Klik en klaar' naar het surfgedrag van kinderen, dat is uitgevoerd door de stichting Mijn Kind Online en 2C Usability. Het rapport verschijnt vandaag. Voor het onderzoek werden zo'n 600 leerlingen van vijf basisscholen en één middelbare school ondervraagd. In 2002 bleek nog uit onderzoek dat kinderen klikken op alles wat maar beweegt en knippert, en dus ook op praktisch alle reclamebanners. Die tijd is voorbij. Kinderen lijken inmiddels al net zo immuun voor banners als volwassenen Bijna de helft van de kinderen

Ik heb zojuist het boek "All Marketers are Liars" van Seth Godin gelezen en ik ben het volledig met hem eens. Marketing begint steeds meer een kunst te worden. In een wereld met een oneindige hoeveelheid keuzes valt alleen het opmerkelijke op, de rest negeren we. Maar wat is opmerkelijk, wie bepaald of iets opmerkelijk is. Jij wilt opgemerkt worden, je zult het zelfs ongetwijfeld verdienen. Maar is het verhaal dat je vertelt opmerkelijk? Zo opmerkelijk dat er niet alleen naar je wordt geluisterd en wordt geloofd? Wordt dit ook doorverteld?

De afgelopen weken ben ik minder actief geweest, vooral omdat ik mijn eerste opdrachten binnen heb. Mijn huidoge klanten zijn ook hele leuke in dat opzicht: Fontys en Factorij / Purewood met name over die laatste zal ik over niet al te lang tijd veel bekend maken.

De traditionele P-denken staat onder druk, blijkt met name de afgelopen jaren. Ik ben na wat onderzoek op de 4 parallelle C's van Rober Lauterborn gestuit. In de basis hebben beiden McCarthy en Lauterborn het over vier gelijke zaken, echter vanuit twee totaal andere oogpunten: McCarthy bekijkt de zaken vanuit de producent Lauterborn bekijkt ze vanuit de consument In een aanbod-gerichte markt is het model van McCarthy beter dan dat van Lauterborn. Echter de markt veranderd, met name de afgelopen jaren in een vraag-gerichte markt. Vandaar denk ik dat de Marketing C's steeds beter toepasbaar gaan worden. Vandaar de verandering van P's naar C's: Product >> Consumenten Oplossing (Consumer solution) Prijs >> Kosten voor Consument (Cost to Consumer) Plaats >> Gemak (Convenience) Promotie >> Communicatie (Communication) Door vragen vanuit een consumenten oogpunt te stellen krijg je een beter beeld van de vraag. Het zijn immers duidelijkere vragen...

De relatie tussen de online en offline wereld is duidelijk, de relatie is dat ze beiden niet bestaan. Het is niet een knop dit je kunt omzetten, nu ben ik online en nu offline. De term online en offline wereld is er alleen om een gebied af te bakenen. Het grappige is dat mensen op internet net zoals, soms zelfs meer dan, op straat of thuis zichzelf zijn. Zou het dan misschien zo kunnen zijn dat mensen het zelfde op reclame reageren op het internet als als thuis of op straat? Want thuis hebben ze er een afkeer van, tenzij ze iets nodig hebben of willen. Misschien moeten we het internet niet als een extra realiteit neerzetten, maar gewoon zoals het is, een deel van het normale.